ജനനിതൻ സ്നേഹം 

അമ്മയെന്നാൽ  ഭൂമീദേവിയോളം

സഹനശീലയെന്നു ചൊല്ലുമല്ലൊ 

ഭൂമിയോ നമ്മെ  ചുമന്നിടുന്നു 

നാമുള്ള കാലമത്രയും തന്നിൽ 

അമ്മയോ  നമ്മെ ചുമന്നിടുന്നു 

തൻ ജീവിതം ത്യാഗമേകിക്കൊണ്ടേ 

തൻ ഗർഭപാത്രത്തിൽ  പത്തുമാസം 

നോവുമറന്നു നൽവാത്സല്യമേകി 

നമ്മെ  ഈ  ഭൂവിലെത്തിച്ചിടുന്നു 

ജനനിതൻ  സ്നേഹം നുകർന്നുകൊണ്ടേ 

നാം ഒരു വ്യക്തിയായ് തീർന്നിടുന്നു 

യൗവ്വനമെത്തുന്ന കാലമോടെ 

അമ്മയെ നാമും മറന്നിടുന്നു 

ഒരു പുതു ബന്ധമെത്തുന്ന പാടെ 

നാം പോലുമറിയാതെ  ചേർന്നൊരാ 

വാത്സല്യത്തെ  മറന്നിടുന്നു 

ഒരു വൃദ്ധസദനത്തിൽ  ഒരു ചിലർ 

ആ സ്നേഹനിധിയെ  ചേർത്തിടുന്നു 

ഒരു ചിലർ  ക്രൂരമായ്‌  മർദ്ദിച്ചിടുന്നു 

           മറ്റു  ചിലരോ  തെരുവിൽ എറിഞ്ഞിടുന്നു .............